حکایتهایی از استخوان جناغ مرغ - Wishbone

دوستان عزیز مطالب و حکایتهای خود را برای ما ارسال کنید تا در سایت قرار دهیم،با ایمیلی که در بخش "ارتباط با ما" قرار دارد با ما مکاتبه کنید



  حکایت اول


جناق را یک ماه قبل از عید می شکستند. به این صورت که یا استخوان جناق مرغ و یا دو چوب را به حالت  + می گرفتند و بر خلاف هم فشار می دادند تا می شکست و این یعنی عهدی برای شروع بازی « یادم تو را فراموش ». این عهد از یک ماه قبل از عید تا سیزده به در طول می کشید و در طول این مدت طرفین بازی باید مواظب باشند که هر وقت از دست طرف مقابل چیزی می گیرند سریع بگویند : « یادمه » وگرنه طرف مقابل می گفت : « یادم تو را فراموش » و یکی به نفع او ثبت می شد ! معمولا این بازی به شرط پرداخت پول یا تخم مرغ به برنده صورت می گرفت.





حکایت دوم


رسم جناق شکستن گویا فقط در ایران وجود دارد و احتمالا سابقا رواج بیشتری داشته است. من سال ۱۳۷۲با یکی از اقوام جناق شکستم اما  برنده ای نداشت  تا اینکه سال ۱۳۸۲ ده سال بعد انرا لغو کردیم.چون سن طرف بالا رفته بود و چندان مبارزه عادلانه نبود. شاید اگر این رسم را میشد در کتاب گینس ثبت کرد الان من رکوردار یک مبارزه بودم. انهم بدون پایان !!!





حکایت سوم


جناق رو  میدونید چیه؟،، قضیه از این قراره که مهمترین استخوان قفسه سینه و یا بروایتی( قفس قلب)اونجا که قلب زندونی است قسمت انتهایه قلب  کمی‌ مایل به سمت جناق سینه  است  وقتی  دوطرفه بازی این استخون جناق رو میشکنن . بعد کنار هم میگیرن ،ببینن قطعه شکسته کی‌ بزرگتره . ،،جالب اینجاست که اون تیکه که سمت قلب هست بیشتر خورد میشه و میشکنه .(یعنی‌ کوتاهتره )اون وقت هر طرف سعی‌ میکنه یه چیزی به طرف مقابل ببخشه و در این قضیه گیرنده بازنده هست ،و برنده میگه .منو فراموش کردی (یادم ترا فراموش )داستانهای نانوشته.جنوب شرق ایران میگه.. بازنده تقریبا طرفی‌ است که شکسته استخوان کوتاهتر (سمت قلب ) رو صاحب است .تا بوده ،همین بوده ..به امید اینکه همه دوستان از این روایت جالب لذت برده باشند





حکایت چهارم (فردی که این متن را ارسال کرده تاکید کرده که با تیتر قرار داده شود)


يادم تو را فراموش

از سرگرمیهای معمول در فین یکی هم جناغ شکستن است . در محافل خانوادگی و دوستانه پس از آن که سینه و ران مرغ و خروس بینوا را خوردند نوبت شکستن جناغ آن می رسد
بدین ترتیب که یک نفر جناغ را در دست می گیرد و از حاضران هل من مبارزه می طلبد . اگر داوطلب پیدا شد هر یک از طرفین یک سر جناغ را در دست می گیرند و ضمن آن که شرطی بین خود برای برنده ، قائل می شوند آن را می شکنند از این لحظه هر یک از آنان که بتواند چیزی به دست طرف بدهد به طوری که به یاد جناغ و شرط بندی نباشی برنده است . اما اگر طرف پیش ازگرفتن چیزی بگوید (( یاد دارم )) می تواند آن چیز را بگیرد بدون اینکه بازنده باشد . اگر فراموش کرد که بگوید : یاد دارم ، طرف فورا می گوید : فراموش . . . ! و بدین ترتیب شکست رقیب و پیروزی خود را اعلام می نماید . جناغ شکستن نوعی تمرین برای تمرکز حواس و هوش و دقت است و هرگز جنبه برد و باخت آن مطرح نیست . معمولا یک بار فراموش کردن برای ختم قضیه کافی است ، اما گاهی طرفین تا سه بار فراموش کردن را جزء شرط قرار می دهند


گزارش تخلف
بعدی